Ölümü düşleyen makul bir gerçek olabilirdim
Dişlediğime binaen içimde sır küpü yalnızlığım.
Meyvesi olgunlaşmamıştı henüz düşlerin
Şehir sakini edimlerin de sırdaş gökyüzüne
Odaklandığı o satır arası.
Elbet hicabın karekökü
Edindiğim izlenim
Ne başıma buyruktum ne esir
Kalıbımı b/astığım düş zincirlerim.
Sonra bir tahterevalli uyarladım
Yakası açık şiirlerden
Çapkınca bakışlarını kaçırdığım
Belli ki iyi huylu özlemim
Oysaki:
Bu aşk masalı yarına çıkmaz demişti kâhin
Ve sürüklendim
Hizaya gelip de yeni bir rota mı çizecektim?
Ve muadilim
Oysaki men edilmiştim
Hayattan ve mutluluktan.
Kibirliydi iklim
Ensemde nefesi kimliksizliğimin
Basitçe bir ayraç koydum gün ile arama
Didikledim yeri göğü
Nefesim kesildi ansızın.
Bir virüs mü yiyip bitirecekti kalemi?
Ve dişledim
Akabinde düşledim.
Sıfatlara sıfat ekledim ayan beyan
Kolumu çimdikleyendi evcil kedim
Evcimen bir kuşa hürmeten
Kanatlarını temizledim ilham perimin
Sordum da:
Bir sonraki şiir ne zaman?
Yenik düşmüştü yorgunluğa
Acıdan ufalan gözlerinde semanın
Kapıldım usulca rüzgârına.
Alt edemediğim yenilgilerimle
Yerdiğim kadar da metindim
Elbet izafi rotamda
Sefil bir şiir avcısı
Tünedim de usulca geceden uzayan kırık dala
Askıntı kırgın kalbimin de söndüğü bir şafak vakti
Uyumayı unuttuğum geceden arda kalan
Şiir kadar
Baş edemediğim nezdinde bilinmezin.