DİLLİ DİLSİZLER

Yoğun bir kış günüydü.Şehir merkezinde ikamet eden Tugay bey,öğlen saatlerinde dışarı çıkmak üzere oturduğu sitenin kapı girişine  çıkar.Etrafına bakıldığında yoğun kar ve kar kütleleri ile karşılaşır.Kısa bir süre etrafına bakınarak,gözlerini alan kara bakmaya çalışır.Daha sonra olduğu yerde çevresini gözlemlemeye koyulur.

  Sitenin bulunduğu yer,çok yönlü sokak kavşağı noktasında geniş bir alana sahiptir.

Tugay bey gideceği ara sokağa doğru yönelmek üzere iken birdenbire durur ve sağ yönünde ileriye doğru giden sokağın başında;, pardesüsünün yakası kalkık,sırtı dönük kendisini gizlemeye çalışan orta boylu, oldukça zayıf, çöp konteynerlarını eğilip detaylı karıştıran bir vatandaşı izlemeye ve takibe koyulur.

   Vatandaş, yaklaşık 30-40 metre kadar mesafede,bir başkası tarafından fark edildiğini bilmemektedir. O her konteyneri karıştırıp ilerlediğinde Tugay bey de bazı şeyleri anlamış olmalı ki maalesef üzülerek sıkı sıkı takip etmeye başlar.Tugay bey,adam  ilerledikçe kendisi de ilerler ve yaklaşık dördüncü çöp konteynerinin başında adamı paniğe sebebiyet vermeden ne aradığını sorar.Ancak adam, tedirgin bir şekilde ani dönüş yaparak hazırol vaziyetine geçer. Sorulan soruları anlamaz.Sadece" kurmance,arapça " telaffuz et dercesine söylemde bulunur. Dolayısıyla ikisi de birbirini anlamaz.Tugay bey merakla ve buruk bir şekilde istemsiz de olsa,eğilerek adamın elindeki minik bir çantaya neler koyduğuna bakmaya çalışırken;Çantayı,Tugay beye doğru ağzı açık bir vaziyette eğerek tutar. Tugay bey üzülerek bi göz atar ve adamın gözlerine dolu dolu bakarak bir nebzede olsa yardımcı olacağını baş hareketleri ve yüz mimikleriyle buruk bir şekilde belirtir.Adam sağ elini yere paralel olarak açarak,kademe kademe yerden yükselterek ve daha sonra,sol elinde çantası sağ elin beş parmağını göstererek boy boy beş çocuğunun olduğunu anlatmaya çalışır.

Çantada bulunan birkaç ekmek parçası ve bulabildiği minik birkaç yırtık ayakkabıları göstererek çocukları için topladığını Tugay beye açıklamaya çalışır.Adam bir suç işlemişcesine Tugay beye,endişe ve korku içinde hesap vermeye çalışır. Oysa Tugay bey hissiyatından dolayı bu duruma çok üzülür ve adama işaret ederek biraz mesafeyle kendisini takip etmesini izah eder.

  Yoğun karlı kış gününde Tugay bey tekrar eve doğru döner ve adam da arkasında birkaç metre mesafede O'nu takip eder.

  Tekrar sokağın başına geldiklerinde Tugay bey adama dönerek el işaretiyle kenarda yer göstererek beklemesini söyler ve çevrede izlenilmemeye özen göstererek siteye girer.

  Kısa bir süre sonra torununa gelmeyen sıfır ayarında biriktirmiş olduğu ayakkabıları bir poşet içinde alarak gelir.Adam Tugay beye şaşkınlıkla bakar. Tugay bey elindeki poşetin ağzını açarak,kimselere göstermeden adamın bakmasını gözle ifade eder.

   Adam o ana kadar ne olacağını bilmeden;

Poşete ilk bakışında yüzündeki gülümseme hiçbir şeyle ölçülemez gibiydi.Mutluluğu yüzünden okunuyordu.

   Tugay bey adama işaret ederek biraz daha beklemesini işaret eder ve karşı marketten birkaç tane de somun ekmek alır ve adama güler yüzle uzatarak gönül rahatlığıyla oradan  ayrılırlar.

    24.02.2022