İlahi bir sancıydı aşk ve sanrıların uçuştuğu göz bebeklerinde imkânsızlığın, çarelerle diktiğimiz yüreğin sökükleri ve neferi rüyaların ve de endamlı sevdaların elbet kürediği kadar kalem tünediği kadar yüreğine sevdanın türemekse aşkın hafızasında saklıydı özlem ve vefa ve işte zincirlerimden kurtuldum geldim kondum gönül sofrana ve en muğlak devinim olsa da varlık sevgiydi illa ki kutsanan ve kutsanmaya tek tanık.

Bir milattı aşk

Kanıksanan bir zafer ve baş eğiş

Renkleri solgundu rubailerin

Eklem yerleri de acırken şiirin

En çok da o şirin tebessümdü konan yüreğe

Yürek çoktan demirlemişti göğün en tepesine.

Aşikârdı rüzgâr

Aşksa nasıl da aşina hasrete ve çaresizliğe

Meali varla yok arası kimi zaman varlığın

Yokluğa zimmetli bir nida belki de aşkın sarhoşluğunun.

Gönüldü taşkın

Gönüldü ilk günden beri nasıl da şaşkın.

Gönüldü huzurun adresi

Gönülsüz geldiğimiz bir dünya da değil üstelik

Üst üste yerleşen hecelerden

Aşkın doruğuna diktiğimiz bayrak kadar coşkulu

Şaşalı da aşkın ümmeti yüreğin

Ve işte beyitlerdi bezgin yüreklere merhem.

Meramı elbet saklıydı zirvede

Dokunmaksa aşkın közüne

Acısa da ne gam acıtmadan seven

Kem değildi gözleri hem sevdanın

Karanlığın dahi aydınlandığı

Nelere delaletti kim bilir

Elbet yüreğin sevdalandığı.

D/ağlanansa meddücezri evrenin

Dağıtan bir sevda ki yoktu benzeri

Zaten benzemek isteyen de yoktu

Kelamın direktifi ile kondu o kuş muhabbetin ehline

Bir nazire iken düşkünken bitimsiz özleme

Gizlendiği neydi ki öznenin

Özenle sever ve yaşarken ilk günden beri.