Terbiye et düşlerini ve de taziyelerini sun dünde kalan mutluluğa unutma da asla asılı olduğun dalı.

Alı al moru mor düşler g/ör, eşkâli huzura dönük: en çok da teslim olduğun kadere itaat et: göm de kalan tüm yarımları yarın diye baş koyduğun yola fısılda: kabul görmesen de devam yola kaybettiğin bunca zamanın üstüne de yağarken usul usul…

Diş izleri kolunda saklı yaran:

Saat bellediğin yamalı yüreğin

Yankısı varsın duyulmasın sesinin.

Yan çizen kimse kaybolduğuna hükmeden dünün

Oysaki sen toplamısın gidenin de kalanın da

Hibe ettiğin duygularından örülü kaderin

Hacizli sesinde yalnızlığın

İlla ki hamt et

Hazır ol’ da geçen ömrünün de bekasıdır yazdıkların

Mazi ne ki günden yana varlığın?

Matemin kördüğüm olsa da kucak açtığın

Yarınlara.

Sezilerin ne ezik ne yitik

Saymadığın kadar kayıp sevdiklerin

Belki de ayıp addedilen bir nükte

Sevgiyle d/okunduğun her yürekte

Kabul görmesen bile.

Haşmetlidir mevsim

Bazen sen düz duvara tırmanan

Bazen biz olmaya dönük bir arzu

Soyutlandığın hayat ve ufuk

Kuru kuru sevmekten de öte açtığın yüreğin

Kol kanat gerenlerse çoktan çekip gittiler.

Hatırşinastır gök kubbe

Her kaybolduğunda kendini bulduğun

Varsın içinde kalsın üç beş ukde

Yanmaların mealidir işte o yarımlar

Yâd etmekten öte yarenlik eden evren

Tek kozundu hem sevdiğin ezelden.

Rakımı erişilmez bir zirve

Dibi gördükten sonra ne ki erişemediğin?

Dermanı elbet Yaratanda saklı tüm dertlerin

Dilemması günün

Sen ki yüzü suyu hürmetine iç sesinin

Bazen kapıştığın iblis ve zalim

Zulmün hasını yaşattılar sana madem

Ah bile etmeden

İman gücünde saklı madem dirayetin

İzah edemediğinden ötesi kabul gördükten sonra

Evrenin katlarında

Geçen şu sefil ömrün hatırına

Hala da ayaktasın başın dik

Bastığın zemin ne ki

Sen uçarken kanatlarınla…