‘’Pervaneler tutuşmuş yine yorgun ve öksüz

Haydan gelen hu deyip dönüyor penceremde

Dönüyor kubbesinde ruhumun bir nazenin

Toprağın uykusunda son rüyanım ben senin

Orda nasıl da tenha gözlerin, nasıl da güz

Kirpiklerinden eylül yağmurları iniyor…’’(Alıntı)

Düş boğumda hacizli bir şiirim

Sersem sepelek öksüz yüreğimden vurulduğum

Katıksız esemesi okunuyor dünün:

Ah, maviden ufkum

Sevebildiğinden fazla umutluyum

Yükümse hazan ve neşri sözcüklerin

Büklüm büklüm mabedim içinde dolandığım kadar

Sürer gider ömür

Katıksız sevdiğim yana yakıla peşimde kader

Hüznüme muhalif kimse sevecen

İklimin mağrur iki yakası

Aşkla ördüğüm gönül kubbemin devasa yarası.

Bir metanetse bahşedilen

Bir kelamsa yürekten s/üzülen

Maviden muhtıram

Pembeden yanakları şiirin

Derli toplu bir ölü olmaya da vakit var hem

Nemalandığım şu aşkın en vefalı kesitleri

İçimde ulvi bir ışık sızdığından da fazla

Ekemediğim bir tohumsa sevgi

Varla yok arası insan iklimi

Elbet yağacak sağanağın habercisi

Ta içimden sevdiğim

Dışımda yanıp sönen ömrün feri

Hali hazırda beklediğim ne ise…

Düş pembesi yastığım iken vicdanım,

Elbet şiirler sırtımı sıvazlayan

Bir vızıltı değildir söylenmeyen saklı yaram

Yâd ettiğim çocukluğumdan kalan bir armağan

Elbet içimde büyüttüğüm sevgi

Salası verilmiş olsa dünün ne ki?

Azat edilmediğim bir dünya

Islak gözlerimde devasa bir imleç

Şakıyan ruhumda saklı gaipten gelen sevinç

Sevdiğimden de ötesin, yar:

Yanık kelamın her hecesinde saklı tasam

Asası mı ömrün aranan?

Azadesi yüreğin

Ah, sevdikçe daha bir dolanan.

Arpacı kumrusunu saldım boşluğa;

Yürekteki hoşluğa

Buyur ettim, seni yar:

Yandığım ne ki yazdığımın yanında?

Yakardığım Mevla’m hep olmadı mı başucumda?

Şükür günüme

Saadet bildiğimdir şiir ve sevgi

Semazen eteklerinde ruhumda saklı bir g/izi

Artık vermem ellerine

Elem kuşlarından sor beni

Endamlı hüznüme bakma sen hem

Eşrafıma ise asla sorma

Sor beni Rabbimden.

Büyüttüğüm bir ağaçsın sen, sevgili

Rengim pembe ve mavi

Matemimle kıraç yüreklerde açan bir çiçeği

Korumaksa tek niyetim

Konduğum şu şiirden öte de yolum yoktur hem

Rabbime duyduğum aşk ve özlemin sarmalında

İlla ki açmalıyım hidayetin penceresinde…