Yalnızlığın bekası titrek gülüşü şambabasının ve ısrarla sudan çektiğim düş filesi içine kıvrılmış balık hafızalı balıklar elbet sudan çıkmış düşlerin tarhında balıklar sancılanmış ölüm öncesi ve burnuma gelen yanmış y/ağ kokusu ne de olsa açlıktan kıyılırken içim b/ağrıma t/aş b/astım şiiri ve dervişin fikri neyse zikrine eşlik eden içten bir gülüş belki de hıçkırık darmaduman olmuş hayatın üstüne bir bardak dolusu şiir içtiğim…

Hazanın mefkûresi

Sessizliğin girift köşeleri

Kayboldukça yer gözümün önünden

Uzak kılındığım zemherinin

Dondurucu sesinde uyuya kalmış bir gelinciğin

Öfkesine eşlik eden bir papatya tarlası

Ve işte öykündüğüm tabiat

Uyamadığım hasat

Yandığım kadar verdiğim zekât

İlahi Aşkın nefsime engel olduğu bir gerçek

Yoksa nasıl geçerdi hayat…

Bir ömür açlığımı bastırdığım sabırlı fıtratım

Ve nazenin bir gülüşe odaklandığım

Her daim kendimi bulduğum arpa ambarı

Varsın olsun ölümüm sevgiden

Nihayetinde el sıkıştığım izafi gölgem

Ayrı düşse de gövdemden

Haksızlığın nazarında

Hakkıma duyduğum aşk ve sadık mizacım

Kölesi olmaktansa dünyanın ve nefsin

Nefesimi tuttuğum bir düş gibi

İçerlediğim ömrün güftesi

Nazenin notalarla dolu heybem.

Aşkın amberi

Sözcüklerden ördüğüm bir mabedi…

Kılıksız bir zat olmak ne ki?

Kibirden yoksun bir düşün yolcusu

Yarenim aşk ve kalem

Zabıt memuruna benzedim gitti

Zatı muhterem evren

Şahsına münhasır nice söylem

Gökte saklı bir bulut gibi nimet bildiğim

Rahmeti ve sevgiyi

Ekerken yeryüzüne

Ararken kendimi gökte

Bulduğum işte kendimce şiirin her dizesinde…