Kar Altından Kalan Adamın Şiiri
Çekmiş kılıcını sallamış soğuk
Düşmüş ağaçlardan bütün yapraklar
Maviden griye boyanmış ufuk
Kapısına kilit vurmuş topraklar
Rüzgâr sesini kısmış sessizliğin
Sesinde ağlayış ve haykırış var
Ne varsa kaçmış: hayvan insan ve cin
Benimse üstüme yağar, kar
kar
kar
Bir tabut gibi üstümü örtmekte kar
Kim bilir ne zaman beni bulacaklar
Erden Ender GÜNER