Zamanın Kırbacı

Büklüm büklüm burulur da zaman, dolduğunda

Ne geçmiş kalır artık ne gelecek ne bugün

Böylece insanlık zamandan kurtulduğunda

Doyulmaz hazzına o yaşanan özgürlüğün

Lakin zamanın kırbacı şimdi sırtımızda

Acılar, yokluklar, çileler ki köpekleri

Parça parça koparır bizi her fırtımızda

Besleriz o aç köpekleri ve böcekleri

Yaşamak Allah’ım, yaşamak söyle bu mudur

Yaşarken kurt kuş zamanın kaygısından uzak

Nimet mi eziyet mi bize verdiğin şuur

Nereye gider bu zaman böyle koşturarak