Bir düşe düştü aşk, her yılmaz coşkuda sen saklıydın, aşk ve her aşka düşen düştü seni g/ördüğüm binlerce yemin gibi, sevgili ve…

Binlerce yenilgi adeta iç bükey aynada

Somurtan güneşin güncesi o devasa izdiham

Ve bir satır aralığında cereyana kapıldığım

Ölümüne sevip

Ölümüne bahşeden her rüyada saklı düş kayıtlarım:

Bir çeperin çengisi

Aşkın yürekten ırak bekçisi

En güzeli idi işte o cennet bahçesi

Eline dokunmadan seni severken.

Gözlerimde tutuklu yaşlar

Firar

Etti ansızın bir düşbaz cenneti ki arazda saklı

Göğün de firarı kendinden:

Aşkın idamı kellesi uçan

Cellat

Ve yorgan döşek imgeler

Canhıraş bir feryat

Kambersiz mi olmalıydı bunca hüzün?

Bunca öğün arası

Dişlediğim acılar gibi

Düşlediğim gölgemde saklı

Binlerce detay ve maruzat

Cepkeni yıllanmış duyguların

Cengâver sevdası mevta yüreklerin

Ölümle izdivaç adeta:

Kürediğim her düş

Kardığım her geçit

Künyemde saklı bir isim ki sözcüklerin

G/izlendiği

Bir buhran

Bir hümayun

İki yakası bir araya gelmeyen şehir ve şair

Olsa olsa hülyalı gözleri İstanbul’un.

Tezat bir iklimde

Savrulan ve yurdundan sürülen düşlerim

Ne çok yeis hıçkıran

Belki de devasa bir iz kundaklanan

Ve işte sevdalı reis

Aşka ve sözcüklere kurban

Ettiği

Yüreğinden çıkmak bilmeyen bir güç

Elbet aşkın firarı

Sözcüklerle şairin idamı, imtihanı.

Gel-geç olmayan bir sevdada yaptığı son rötuş belki de

İçine saklandığı o istiridye

Düş gücüne yenik düşen şair ve yazdığı her dize

Bir koşutsa aşk ne gam…

Bir riya ise şahitliği düşlerin:

Elbet yazılmadı henüz son ferman

Kekremsi bir gülüş kundaklanan

Son gülendi madem iyi gülen

Son dizeye de koymadığı noktayı

Bir çırpında sildi kalem

Aşka selam veren geceye yaraşan

Bir caka ki

İliklediği her düğme kopmadan

Şiirin ruhundan…