Matemimle ağırla beni, evren yetmedi hüzün serp içimdeki mayaya ve yoğur acının hamurunu azıcık daha kabarsın yüreğin harcı ve korkak alıştırma elini yetmedi…
Kır kalemimi kırılan yüreğimin yanında kırılganlığımı yok say belki de kırdığım binlerce potun yanında say ki, kıramadığım bir puttu içimdeki yaslı lahit ve evraka, demeyi özlediğim günlerin hatırına…
Sar beni yalnızlığın lakayt sessizliğine
Eşlik eden yaşımın derin haznesinde
Yandığım kadar aşkın merhalesinde
Yazamadıklarımı hoş gör
Ve sen tamamla yazmadığım neyse.
Kalemim ki kale bildiğim…
Aşkın revnak hecesi
Koynumda saklı bir kâinat bellediğim
Yazmaya âşık bir neferiyim ben bu sevdalı gezegenin
Her ne kadar boykot etsem de içimdeki rüzgârı
Estiğim kadar mutluyum
Esemediğimse illa ki eşref saati hüznümün
Göğe kondurduğum bir tebessüm belki de.
Hala kıramadığım zincirlerime aldırma sen
Aslında aldanmaz değilim ben
Aldandığım elbet içimdeki pervasız çocuk
Bazen ölü bazen müphem bir canlı
Kayrasında ömrün
Bir meddücezir ki
Varsa yoksa yazamadığım her vakit
Gizlendiğim o tabut
Gel gör ki açık üzeri
Işıyan göğün de kamberi
Elbet bitimsiz coşkum.
Sancılı yokuşun
Müdavimi sefil benliğim
Beden dediğin ne ki?
Bu gün var yarın yok
Hem değil mi ki dostumuz toprak
Nasıl da geldiğimiz ve gideceğimiz
Topa tutulsa da yüreğim
Hala aşktan firar edemedim.
Bir yılkı atıdır üzerine bindiğim
En çok de tepindiğim her düş vakti
Yoksa gerçekleri nasıl giyinir ve kabullenirdim?
En çok da dile gelmeyen
Bu yüzden kimi zaman içime kapandığım
Silik addedilse de varlığım
Coştuğum da fırtınayı dahi topa tutarım.
Dünümden sor beni.
Rabbim bilir içimdeki dipsiz madeni
Taş taşımadım ama
Taş kalpli insanlardır içime kapandığımda
Gözüm de görmezken ahvali
Lakin endamlıdır benim hazanım
Hüznüme rakip çıkamaz asla yazmadığım
Son fermanım.
Kuşluk vakti uyduğum kuşun kanadına
Konduğum
Uyruğu mu rüzgârın?
Kayıt açmalıyım öncesinde
Şerh düşmeliyim
Gideceğim yüreğin ülkesine
Ne de olsa aşktır ana vatanım
Renktir acımın sihri
Pembeleşen yasımla
Bazen izafi bir tutku
İçimde devinen bilumum nutku
Tutulmuşken
Söylencelerin nazarında
Salkım söğüt gibi nasıl da darmadağınığım.
Bir mizansense şiir
Bazen melodi
İçimden taşan temsili konfeti
İşte ilan ettim özgürlüğümü
Koyamadığım kadar bir yana mutluluğu
Hak etmedim mi bunca yolculuktan sonra?
Katlandığım değil
Katladığım duygulardır dünün faizi
Elbet ana duygu hüzün ve aşk
Coşku ve umutsa yarınların temettü geliri
Eklediğim halkalara
Baş koydum da bir kez yarınlara.