Kızıl çölde bir dane, rüzgârımı bekledim

Yeller esti onca yıl, oynaştım danelerle

Okyanusta tuz idim, dalgayla emekledim

Ne gemiler taşıdım, dönüşsüz senelerle

Sonraya sığdırdığım, yükle dolu ambarım

Elimde kör bir mazi, sûretimde aharım

Yüreğim alev alev, hiç eksilmedi harım

Varımı yok saydığım, oldu düzinelerle

Bazen raydan sıyrıldı, vagonumun tekeri

Umrumda olamadı, dedim talihin körü

Belki de umut idi, varlığımın nökeri

Sonrası kaçış oldu; doldum ananelerle

Çok da tekin değildi, adımladığım yollar

Korkularımı boğdu, can verişinde eller

Aman dileyemedi, geçip giderken yıllar

Gerçekleri yok saydım, doldum efsanelerle

Ya var saysaydım eğer, boğulan olmaz mıydım

Yaşadığım her günde, sağılan olmaz mıydım

Paramparça savrulup, dağılan olmaz mıydım

Camdan kalemde vezir, oldum bahanelerle

Bazen içim haykırdı, ama bilemediler

Trajıkomik vaka, dedi gülemediler

Gözümden akan yaşı, yüzden silemediler

Sel olup taşamadı, sayıldı haznelerle

Sığdırdım hayatıma, bu kocaman dünyayı

Sığamadım içine, fanus bildim deryayı

Gecelerim ağardı, göremedim rüyayı

Seyrindeyim oyunun, sunumu sahnelerle

Önce çölde toz oldum, sonra fezada uydu

Olmanın hikâyesi, gerçeğime de uydu

Bilemedim; ceza mı, yoksa ödül mü buydu

Yaşıyorum; her günüm, ayrı nişanelerle

Yarına sığdırdığım, eşsiz definelerle