ŞARLAMA

Küllerin rüzgâra olsa niyazı

Birden yanıverir parlama ile

Yükselir göklere aşkın alazı

Ateşe yol verir harlama ile

Aşka yolcu olan yol mu seçermiş

Döne döne yanar candan geçermiş

Ömrüne bir kuruş paha biçermiş

Menzile varılmaz turlama ile...

Ateşte hayalin suda izin var

Toprağı sıktıkça gülde yüzün var

Havayı ıslatan nemli gözün var

Cevherini sakla sırlama ile

Ulular söz dese dinlemiyormuş 

Yoksul medet umsa tınlamıyormuş

Tok, açın hâlinden anlamıyormuş

Mideler doymuyor gurlama ile

Halının altına saklar zibili

Takılınca salar küfürlü dili

Sevgi fukarası, gönül sefili

İnsan olunur mu şarlama ile