…indirilişinin 1413. yılında Yüce Kur’an’a tazimle…

            Gönül semalarında dalgalanan bayraksın

            Susayanlara zemzem, sütten daha da aksın

            Yürek kapımız senle açılır ayet ayet

            Kur’an okuyan insan, mümin ölür nihayet

            İnsanlığın muştusu, gözlerimin ferisin

            İki cihanda baki, sonsuza dek dirisin

            Varlığın ganimettir, sebepsin her huzura

            Dağıt karanlıkları, gönlümü erdir nura!...

            Kılavuzdur her ayet, kula Hakk’ın nidası

            Susayana bengisu, gönüllerin gıdası

            On dört asırdan beri kıtaları dolaşır

            Hakk’ın emirlerini dört bir tarafa taşır

            Hakk’tan ve hakikatten haber veren ilimsin

            Gönül bahçelerinde açan gonca gülümsün

            Cehennem olsa gelen, söndürürsün ateşi

            Ruhları ısıtırsın ey hakikat güneşi!...

            Kur’an okunmayan ev harap bina gibidir

            Şeytandan esen rüzgâr; fırtınadır, tipidir

            Kur’an her ne söylerse Yaradan’ın adına

            Gaflete düşenlerin yetişir feryadına

            Kur’an hakikatleri efkârına akseder

            Rahmet meleği kulun etrafında raks eder

            İnsanlığın göz nuru, kurtuluş beratısın

            Dirilişin öncüsü, müminin Sırat’ısın

            Cennete taşır kulu Yüce Kur’an’ın izi

            Nur akar oluklardan, taşar rahmet denizi

            Onun yolundan giden, hakikate yaslanır

            Kur’an’ı zikretmeyen diller bir gün paslanır

            Can verir ruhumuza Kur’an’ın munis sesi

            Mamur eyler gönlümü ebediyet bestesi…

M. NİHAT MALKOÇ