GÜLE HASRETİM

Gözümden düştün yâr kalbim kan ağlar

Yaşımı silecek ele hasretim

Ruhum durgun deniz, yüreğim çağlar

Patlayıp fışkıran sele hasretim

Ateşin koynuna uçup girmişiz

Yanıp kül olmaya meyil vermişiz

Her yanık izinde aşkı görmüşüz

Üfledikçe yakan yele hasretim

Beyaza dönünce kırmızı çizgim

Karayla yazıldı toz pembe yazgım

Dilimden dökülür o kırık ezgim

Mızrabın gezdiği tele hasretim

Sükûtun, yaktıkça yaktı bağrımı

İçimde büyüttüm derin ağrımı

Belki de duymadın sessiz çağrımı

Gönlüme dolacak "Gel"e hasretim

Sensiz viran yurdum, metruk bağ gibi

Sitemin yakıyor yanardağ gibi

Artık, üste çıkma zeytinyağ gibi

Bir güzel, bir tatlı dile hasretim

Başıma geldi ya sevda karası

Dayarım burnumu sızlar yarası

Köprücük kemiğin çenen arası

O yerde yetişen güle hasretim...