PAPATYA
Bende “Bir beyaz lerze, bir dumanlı uçuş”tun
Güneşe yol gösteren tozlar ile uçuştun
Görünmez kanadını açıverdin semaya
O güvercin gözlerin süzüldü ak sevdaya
Aşka teslim olunca, çektin beyaz bayrağı
Düşürdün kirpiğinden oklarını, mızrağı
Şimdi gönül burcunda yüreğim dalgalanır
Seninle dolu aklım bir karış havalanır
Kar’a, kışa aldırma ateşten harsın bana
Bir Nisan bulutundan düşen baharsın bana
Gülüşünle yüzünde binlerce gül açılır
Kehribar bakışından ne altınlar saçılır
Narin kelebeklerden daha narin, zarifsin
Her rüzgârda salınan bir incecik elifsin
Kayaları eriten o şirin, masum düşün
Karanlığı da deler bekle, umut et, düşün
"Seviyor-sevmiyor”la koparmaya kıyamam
Sevmesen de severim benim güzel papatyam
Gelinlik giymiş gibi yine uçuş uçuşsun
Güneşe yol çizdiğin tozların hep uçuşsun