Her rengin bir ölçütü vardı aslında gök kuşağı idi temel ölçüt mademki konumuz sevmekti.

İlahi bir tutanaktı da aşk: sözcüklerin ufacık cüssesine b/akmadan teneffüs ettiğim kaderin sunumunda kederli olsa da yüreğin sesi illa ki aşktı ruhu huzura kavuşturan elbet İlahi Aşk: ne masal ne sıradan bir hikâye ya da duygu. Özümsediğimiz kadar hayatı severek nam saldığımız sevginin bakiyesinde de saklı iken inanç ve umut.

Defansı ömrün deklare ettiğim bir günü sığdıramazken cebime ve işte kaynakçam aşk ve itikat bam teline sevgimin kim bastıysa ansızın.

Muadilim sevgi: bakiyem de

Bakaya kalan bir duygu değil bu

En haşmetlisi bazen yıpransa da yüreğim

İçim burkulan ne zamanki sevginin esintisine uzak kalsam.

Bir düş değil.

Bir düşüş hiç değil.

Tozutan cihanın efkârına bandığım

Varsa yoksa sevdiklerim için kaygılandığım

Rotam illa ki sevgi

Rengim pembe

Yolum dik yokuş

Yok yere sevdiğim asla da gelmedi aklıma.

Ziyan olan insanlık

Zemherilerde üşüten yüreğini

Kolaçan etmeden de etrafını

Varsa yoksa sevgi diye yola düşmeli insan.

Hazan vakti

Çöl sıcağı

Kutup soğuğu

Gel gör ki kıblemde batmayan bir güneş saklı.

İçime doğan günüme doğan

Hatta geceme geceme.

Geçimsiz ruhların döktükleri ne ki

Ben sevgi ve tebessüm ekip umut biçmedim mi?

Hasat vakti ömrün

Hercai menekşe olsa birileri bana ne?

Ben Allah rızası için sevmedim mi insanları?

Gönül zengin

Ufuk çığırtkan

Unutamadığım kadar yaşadığım acılarımı

Yüreğin çeperi ve açısı daha da büyüyen

Neşri ve nesri ömrün

Biçip diktiğim bir mintan işte vazgeçemediğim sevgi.

Ne gayya kuyusu ne de sıradan bir ikram

Alnım ak kalemim dik

Yüreğin de dilemması

Sözcüklerden ördüğüm bir yelek

Sevdiğimde ve yalnız kaldığımda ruhuma geçirdiğim

Günbegün dönük yüzüm Rabbime

Çığ gibi büyüyen beni bile aşan

Bazen beylik sözcüklerden değil ruhumdan taşan

Gönül razı evren razı sevmeye sevdirmeye

İlahi bir d/okunuş uzamında ömrün

Uzağında kaldığım kadar kötülüklerin ve kinin

Baş aşağı sevdiğim

Kafamın üstüne düştüğüm

Ve boylu boyunca serildiğim

O devasa kubbe bağdaş kurduğum

Bir buluta bir umuda bir de ufka

Ruhumda derin yaralar

Ama yamalı değil de yüreğim

Yarenim sevgi ve kalemim

Yâd ettiğim mazim ve ikbalim

Andaki mevcudiyetim

Derya deniz içimde saklı

Rüzgârın ç/ağrısı

Bazense asılsız bir dostun yürek yakan vedası

Elbet bekası hayatın

Renkler cebbar yürek zengin

Aşksa hasat zamanı ansızın

Biçtiğim

Elbet muradı yüreğin ve mevsimin

Gün de sonlanmadı ömür de

Seyyah bir dervişin ayak izi

Serildiğim şu kıble hele ki

Tozu yuttuğum da değil

Severek tozu dumana kattığım

Ve kefil olduğum yürek benim tek servetim

Eşliğinde kalemin

Rücu eden her sözcük

Kıyama durduğum nice vakit

Ve işte altına imzamı attığım o akit:

Varsa yoksa sevebilmenin güncesi…