Böylece yükseltgenmekle ayrışan enerji paketleri iş yaptıktan sonra indirgenip ilk durumun nötr haline geçerler (geri bağlanım yaparlar). Ayrışan süreç oyuk ve yük hareketinin tekrar birbirini tamamlamasıyla sonuçlanır.

Bileşenle kolektif alan içindeki kişi kolektife göre düşünüp, kolektife göre hayal eder (tasarım eder). Kolektif özne de kişisi özne gibi alan içinde ayrışan kuvvetler üzerine kolektif istem ve kolektif hayalleri bindiriyorlardı.

Modüle edilen bileşimler kolektif modülasyonlarla olan eylemlerdi. Kolektif modülasyonu olan eylemler de, kolektif özne ile kolektif akıl doğuyordular. 

Günümüzü sağlayan başlangıç koşullarına dek kolektif bileşimin iyi bilinmesi gerekiyordu. Kolektif bileşimi veren birçok özne-nesnel unsurları iyi bilmek için de, bileşen unsurların girişme yansımalarını türlü biçimleriyle tekrar tekrar nasıl ve nice olduğunun ortaya konması gerekiyordu. 

Bu bilmeler bizim benzer biçimdeki her türden sağlıklı düşünmemizin temelini de oluşturacaktı. 

Kişi için bilmek neden gerekliydi?  Bilmek kişinin dıştaki yöneylem pusulasıydı. Bilmek kişinin nasıl davranacağını, zihinsel aktivitesini şema tize eden bir tür yazılımdı. 

Bilmek kişiyi gereksiz ve fazla efor sarfından kaçındıracaktı. Bilme kişiyi sonu gelmez düşünce çıvlaması yapmaktan kurtarandı. Bilme o biliş noktasını çevrim ekseni yapmaktı.

Bilmek gibi bir çevrim ya da tavaf yazılım programınız yoksa nasıl davranacağınızı bilememekle şaşkınlığa düşersiniz. Aksi halde yol haritasını bilmek için; çevrime olmak için, bilme yerine koyacağımız hayali bir referans ekseni (çevrim ekseni) olan bir groteskilik kabul etmemiz gerekecekti. 

Alan içinde alanın kendi evrensel dokusundan ötürü birleşen ayrışan unsurları vardı. İşte kişi de bilme eğilimini ayrışan bileşen unsurlar üzerine modüle eder (bindiriş eder). 

Bilme neden gerekliydi? sorusuna verilen hayati ve somut yanıtları olan nedenlerden ötürü kişinin bilme eğilimi kişi için ve kişisi temelde bir inanış bir amel (öyle davranma) eylemiydi.

Alan oyuk ve yük hareketlerinden oluşuyordu. Oyuk-yük hareketinin birbirini etkisiz kıldığı doygun haline de nötr durum veya eksiği tamam olmuş bileşim diyorduk.