DONATELLO :

Asıl adıDonato di Ni ccolo Betto Bardi Floransa'da 1386'ya doğru doğdu. 1404-1407 arasında Ghiberti'nin atölyesine devam etti; Önceleri kuyumculuğa yönelmişti; Heykelciliği Brunelleschi'nin atölyesinde öğrendiği sanılır. Floransa Vaftizhanesi'nin ikinci kapısı için açılan yarışmada (1401) Brunelleschi'nin başarı kazanamaması üzerine, Donatello onunla birlikte bir süre Roma'da kaldı. Bu dönem boyunca ve mimar Michelozzo ile ortak çalışmaya başlayıncaya kadar, Donatello'nun etkinliği, büyük ölçüde katedrale ve Orsanmichele'ye yönelik çalışmalara bağlıydı. 1406'dan sonra sanatçı kendi hesabına, katedralin Mandorle Kapısı için mermerden iki peygamber heykeli yaptı. Giysisinin dökümleri kalça üzerinde toplanmış ilk Davud (1408-1416) ve pişmiş topraktan devasa Yeşu heykeli (1409-1412) de katedral için hazırlanmıştı; bu sonuncu heykel kaybolmuştur. Aziz Yuhanna (1411-1415) ise, hayran olunacak yücelikte bir eserdir ve Michelangelo'nun Musa'sının habercisi gibidir.

Donetello/ At Üstünde Gattamelatta

Bunların yanı sıra heykelci, Orsanmichele için bir koruyucu azizler dizisi hazırladı; Floransalı loncalar hesabına gerçekleştirilen bu dizideki heykeller dıştaki nişlere yerleştirildi. Aziz Markos (1411'e doğru-1415) ve Aziz Giorgio (1415'e doğru-1417) heykelleri tam anlamıyla bağımsız heykele doğru atılmış kesin bir adım sayılabilir. İkinci heykelin oturtmalığı üstüne Donatello ilk alçak kabartması olan Aziz Georgius'un Ejderhayı Öldürmesi'ni yaptı. Varasi'nin yassı kabartma "Rilievo schiacciato" olarak adlandırdığı bu kabartma türünde, kompozisyon, neredeyse hissedilmeyen bir derece derece hafifletme yöntemi sayesinde, yontulmuş gibi değil de mermer üzerine çizilmiş gibi görünür. Aynı tarihlerde Brunelleschi henüz ünlü eserlerini gerçekleştirmemiştir. Donatello tunç kullanmaya başladığı Toulouselu Aziz Luigi (1422'ye doğru-1425) adlı eseriyle birlikte, o sıralarda gotik mimariye özgü olan niş sorununa kesin bir çözüm getirdi: bundan böyle nişler Korinthos üslubundaki iki gömme ayak arasında kalan dev bir cephe üzerinde, iki küçük İyon sütunu arasına sıkışmış küçük bir apside açılacaktı.

Bir başka anıtsal heykel grubu da, 1420-1436 arasında, katedralin çan kulesindeki nişler için yapılmış olan beş peygamber dizisidir; il Rosso takma adıyla bilinen Nanni di Bartolo, Abraham ve İshak (1421) adlı çalışmasına katkıda bulunmuştur; grubun en önemli heykeli Zuccone (Kel) olarak da adlandırılan Habakuk son derece anlatım yüklü bir kompozisyondur ve derin bir çilecilik ile mutlak bir tinselliğin sonucunu yansıtıyor gibidir.

Davud heykeli, Kutsal Kitap'ta adı geçen genç kahramanın düşmanı Calut'u yenmesinden sonraki halini canlandırır. Doğal boyutlardaki bu çıplak heykel, Antikçağ'dan beri ilk olarak yapılmış bir tam kabartmadır ve heykelcilik tarihinin önemli anıtlarından birini oluşturur.

Başlıca Heykelleri

Aziz Yuhanna, mermer.Aziz Georgius'un Ejderhayı Öldürmesi, mermer.Herodes'in Şöleni, yaldızlı tunç.Habakuk (Zuccone), mermer.Meryem'e müjde, kireçtaşı, Aziz Yuhanna, ahşap.Condottiereyi at üzerinde gösteren Gattamelata, tunç.Davud, tunç; "Yudit ve Holofernos", tunç, Azize Maria-

LORENZO GHIBERTİ

Floransa'da kuyumcu ve sanatçı olan Bartoluccio Ghiberti'nin oğlu. Lorenzo Ghiberti Brunelleschi'nin de eğitim aldığı Bartoluccio de Michele gitti. 1400'lü yıllarda hıyarcıklı veba (Bubonic plague) salgını Floransa'ya geldiğinde Carlo I Malatesta'nın Freski üzerinde çalıştığı Romagna'ya gönderildi. Ghiberti 1401 yılında Floransa'daki Aziz Giovanni Baptisteri bronz kapıları yarışmasını kazanınca dikkat çekti. Brunelleschi bu yarışmada ikinci gelmişti. Bu kapılar, Michelangelo tarafından onların güzelliğinden dolayı ve Rönesansın başlangıcı olarak söylendiğinden "the Gates of Paradise" (Cennetin Kapıları) olarak isimlendirildi. Floransa'da Orsanmichele'in dışında bulunan bronz heykellerden bazıları kendisi yapmıştır.

Lorenzo Ghiberti ayrıca bir koleksiyoncu ve tarihçiydi. Ghiberti Floransa'da 77 yaşında ölmüştür.

Ghiberti'nin en çok bilinen yapıtları arasında Aziz Matta, Aziz Stephanus ve Vaftizci Yahya'nın bronz heykelleri sayılabilir. Sanatçının dehası ince ayrıntılarda ve üç boyutluluk etkisi yaratmadaki ustalığında kendini gösterir.

MICHELANGELO DI LODOVICO BUONARROTI SIMONI

Michelangelo Buonarroti 1475’te Arezzo nin kuzeyinde Caprese’de doğdu.. 12 yaşında ailesini ikna ederek dönemin ressamlarından Ghirlandaio’nun atölyesine gitmeye başladı. Çıraklık döneminde fresko tekniğiyle, Madonna, Aziz Yahya, Çocuk İsa ve Melekler’i yaptı. Donatello’nun arkadaşı Giovanni’nin heykeltıraşlık okuluna devam etmeye başladı. Muhteşem Lorenzo’nun 1492’de ölümüne kadar Bertoldo’nun atölyesine gitti. Burada daha sonra kaybolan efsanevi Fauno, Merdivendeki Madonna ve Kentaurosların Savaşı adlı eserleri yarattı. Bologna’ye yerleşti. Burada San Domenico Kilisesi’nin heykellerinin bitirilmesi işini aldı. Şamdan Taşıyan Melek heykelini Aziz Petronius’u gerçekleştirdi. Roma da önemli görevler aldı. Davut heykeli, Piti Tondosu, Taddei Tondosu, Cascina Savaşı, Doni Tondosu ve Floransa Duoması için yaptığı Bruges Meryemi ve On İki Havari heykellerini yaptı..

Yaşamının son yıllarında Michelangelo zamanının bir kısmını Sanatın en yücesi olarak kabul ettiği heykele adamıştı. 1545 yılında kendi mezarının tasarımına başladı. Bu vesile ile Pieta temasına dönerek Bandini Pietası’nı yaptı. Medici Şapeli en önemli işi olmuştur. Medicilerin Mezarları için inşa edilen şapel, mimari ile heykelin biçimsel ve anlamsal sentezini gösterir.

Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni (Michel-Ange) : Jules II : L'Esclave mourant

Michelangelo, resimlerinde ve heykellerinde figürlerin beden ölçülerini abartmayı çok sever. Neredeyse bütün eserlerindeki insanlar (kadınlar dahil) kaslı ve atletik vücutludur.

Anatomiyi iyi yansıtabilmek için detaylı gölgelendirme yapar. En belirgin örneklerini ellerde ve yüzlerde görebiliriz. Heykellerinde ve resimlerinde figürlerin anatomileri kusursuzdur. Figürlerinin çıplak olma sebebi Rönesans’a yön veren klasik dönem eserlerinin her zaman çıplak olmasıdır.

Figürleri birbiriyle aynı değil fakat benzerlikler vardır. Kahramanların başları bir yöne dönük ve gözleri kafanın dönük olduğu tarafa keskin bir bakış atar. Figürlerin bedenleri kafalarıyla birlikte dönüktür. Birçok peygamberin ve kahramanın duruşu Antik Yunan heykellerindeki tanrıların heybetli duruşunu anımsatı . Aziz ve peygamber heykellerinde figürlerinin cinsellik taşıyan duruşları vardır. Bu da Michelangelo’nun cinsel tercihinden kaynaklanmış olabilir. Ayrıca sevdiği erkek olduğu iddia edilen Tomasso Cavalieri’nin yüzünü birçok eserindegörmekteyiz. Heykellerinde figürün arkasına destek yerleştirir ve çoğu zaman duruştaki dengeyi sağlayabilmek için ayakları aynı hizaya koymaz.

Not: Geleneksel ve Güzel Sanatlarla ilgili, Tez, yazı, İnceleme, Resim,Tablo, kaligrafi, Fotoğraf, minyatür, hat ve  benzeri çalışma  ve araştırmalarınızı, sitemize üye olarak ,  bize başvurarak ESA'da paylaşabilir, kendinizi ve ürünlerinizi tanıtabilirisiniz.

 BAŞVURU İÇİN : ESA, İLETİŞİM  veya [email protected]