ÇAN EĞRİSİ

İlahi bir düşün tanrısıydı şiir: a, evet, bir de gizem sandığında saklı o sihir ve elem.

Sözcüklerden ne çıkarsa kurada bahtıma:

Yalın ve yalan mıydı yoksa?

Aşkın kanatlarında ışıyan aydan sarkan bir ipte

Saklandığım gibi ikilem yüklü

Mizacın da öykündüğü o gülücük.

Ne kibirli ne yanlıyım

Ne çok yanlışa düşmüşlüğüm

Besbelli yanlışlardan örülü o çan eğrisi ki

Ne de iyi bir öğrenciydim

Gel gör ki;

Hayatın kişneyip çiğnediği

Bir halı gibi

Salkım saçak boyutsuzluğum

Renklerimle doğada saklı bir kusur muyum yoksa?

Yeminliydim hani: ses etmemeye

Ne zamanki çimdikledi kalem ruhumdan

Bitiverdi ve dindi o hezeyan

Ütülemeden ruhumu yaşadığım

Kibarca sevip

Sadece kendimi taşladığım

Elbet değil yalan.

Yalandan sevenlere de inanmışlığım ezelden

Ölümüne sevdiğimse kayıtlıdır Allah katında

Ve işte sıra henüz geldi kendime.

Firarım

Belki de sözcüklerken boy veren fidanım

Bir de miladım ne çok saklı sahi dünümde:

En sonda kaykıldığım

İhbar ettiğim bir rüzgârım en çok

İçimde esen

Esintisi üşütmeyen

Sıcaklığın erittiği bir buz dağında saklıdır hayatım

Rengim beyaz

Dudaklarımda saklı kıraç

Mahşerim belki de ölüm belki yasak

Yalnızlık elbet içine düştüğüm tuzak.

Kayıplarım ne ayıp ne ayyuka çıkan

Israrla yazdığım

Sevmenin de yazgısı kalemle eşleşen ruhum

Ah, mihrabım

Ah, salkım saçak heyecanım

Coşkuma kat çıkan bir şiir

Devindiğim neyse kürek kürek

Bir ömür bir ömre

Yeter mi sahi zaman

Yeniden yeni bir hayat örmeye?

Örgün bir eğitim değilmiş mezun olduğum kaç okul

Yaygın bir ön görü ve hayatın sunumu

Makûs talihimin de ısrarı

İte kaka hayat okulunda tökezledikçe

Ayağa kalkmanın verdiği coşku

Miadı dolan binlerce hayal madem tasfiye ettiğim.

Bir düş gücüne daha sadık kıldı Rabbim

Yeniden doğacağım nice düş

Yoğurduğum illa ki sevgiyle umutla

İçine düştüğüm o uçurum öncesi

Hatta nicesi

Kendime ettiğim sitem

Nazım niyazım da sonlanmadı gitti hani

Kabul görmekse

Reva görsün yeter ki güzel Rabbim.