ZAMANIN GÖLGESİNDE
Çiledir armağanı yaşadığım hayatın,
Ürperir düşlerimde dilimdeki türküler.
Köhne bir meyhanede masasındayım bahtın,
Doldurur kadehimi sarhoş olmuş sakiler.
Ufuktaki serabın busesinde ben varım,
Sabır denen tartının kefesinde ben varım.
Kapılırım sihrine sevda çiçeklerinin,
Kuşatır bedenimi esrarengiz heyecan.
Sığınırım altına dağın eteklerinin,
Zorlar zaman içinde ten denen kafesi can.
Alevli sitemlerin destesinde ben varım,
Gönülsüz biten günün hevesinde ben varım.
Esir alır ruhumu kabaran kızıl öfke,
Kar giyinmiş dağ gibi ağarır şakaklarım.
Yaz günü ayaz vurur filizlenen her şevke,
Geçmişimi anlatır şakaktaki aklarım.
Yaşayan pişmanlığın nefesinde ben varım,
Akıp giden zamanın gölgesinde ben varım.
Cellâdın ayak sesi duyulunca uzaktan,
Geceye düğümlerim kızgın karanlıkları.
Kurtulmaya çalışır can düştüğü tuzaktan,
Çaresiz yaslı gönül yaşar ayrılıkları.
Ağlatan şarkıların bestesinde ben varım,
Yorulmuş her sokağın köşesinde ben varım.
Halil GÜRKAN