Kaybolmuş duygularım bir çocuk misali
Ararım; yitik düşmüş evlat gibi hali
Sevginin korlarında dağlandı yüreğim
Soğuk gecelerde sensin benim döşeğim.
Sensiz günlerim nasıl; anlatayım sana
Belki birgün dinler; geri dönersin bana
Dinlerim sırdaş gibi gecenin sesini
Sanki sert rüzgarlar kaşıyor ensesini
Düşünürüm yine ayışığı altında
Tekbirim yükselir Melekler'in safında
Kapatmayın bulutlar; örtmeyin o Nur'u
Uzatın ey geceler! En büyük huzuru
Beklerim sabahı işte; doğuyor Güneş
Kuşlar zikir çekiyor; yarasalar serkeş
Seher tadı başka, haram oluyor uykum
Bu değerli zamanı kacirmaktir korkum
Gündüzler vefasız; herkes kendı işinde
Insanlar darboğaz geçiminin peşinde
Dünden bir farkı yoksa;gün olmuştur ziyan
Cahillik mi övünç? Marifet mi hezeyan?
Güneş batıyor; kızıllıklar da göründü
Kimisine; ilk kimisine; son gündü
Gök çarşafını giydi ne büyük bir haya
Yıldızlar imrenmiş; bakıyor Dolunay'a
Yine kalemim, yine ben ve yine gece
Seni hatırlatır her kelime her hece
Aklıma geldikçe; hayallere dalarım
Gözyaşları içinde; ağlarım, ağlarım
Derim ki: Ey Fâni! Ancak Rabbinden işte
Bâki olan O'dur; kavuştursun Firdevs'te
Hafız Diyaeddin (Fâni)
Sitedeki yazıların tüm hakları ve sorumluluğu yazı sahiplerine aittir. Yazıların izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Aksi davranışlara karşın yasal işlemlere başvurulacaktır.