KAYNAMA NOKTASI SEVGİNİN

Yalnızlığın türküsü idi lakayt gölgeler hatta tahayyül etmenin dahi imkânsız olduğu merdiven altı bir düş vakti günü öğüten bazen ömrü güden belki de her kaybolduğumda dokunmak bir düşe dokunmaksa aşka, haletiruhiyenin tebessümüne eşlik eden şiirlerin her zerresi nasıl da vakıf iken o haşmetli coşkuya elbet öreceğim dizeler bazense arapsaçı ömrün kozasında şakıyan bir serçe gibi gagaladığım sözcükler nasıl ki düşmez dilimden…

Mevsim rotasını çizdi, hafız

Mevsimsiz bir özleme kanat açtım.

Yalın bir anlamı vardı ya da yok ömrün

Yalanladığım bir şeyi olmadı asla dünün

Özetini geçtiğim bir şiirde

Edası yitik bir veda mıydı sahi

Söylemeye cesaret edemediğim ne çok bilinmez hece.

Kuşluk vakti uğurlandım

Aşkın b/eşiğinde aralıksız salındım

Ne yerdim ne gök

Üstelik yermedim kimseleri

Yar’dım kendime

Yarenlik eden kalemin gözüyle

Sakındım da gözümü

Saklamadım hüznümü

Şerh düşmekse ömre

Şahlanmadı hani durduk yere

İçimde saklı o gizli özne.

Neslin yorgunluğu saklıydı

Nasılsa kilitlendi mevsim

Nidası olmayan bir günün

Nevalesini yüklendim.

Harlandım, huylandım

Nasıl da hamdım şiir öncesi

Hemhal olduğum duygular

Ufkun ninnisiydi uyku öncesi

Dillenen miskin gölgeler

Kuytulara çekilen zebani

Meleklerin kanatlarına dokundum bir bir incitmeden

Ağırdım ve ağırlandım.

Yalındım hep asla yalanlanmadım.

Yendim de nefreti ve nefsi

Nefesim solmadı

Soldurmadım çiçekleri

Güncesi idi şiirler ömrün

Eş güdümlü heceler vebali

Aşkın haşmetinde saklı dualar

Arşimet Kanununa yenik düşen imgeler.

Kaldıracı yüreğin

Kaynama noktası sevginin

Karaborsa sevdalar nasıl ki firari bir heceydi

Katladıkça üst üste

Katlandıkça aralıksız

Kanat açmaksa umuda

Yaralardı onardığım

Yamalar bazen yarım ağız seven kimse

Olmadı da umurumda

Utkumda saklıydı gizim

Umduğum değil bulduğumdu kısmetim.

Hamt etmek saklı doğamda

Halt eden iblise uzak

Şerh düşülen umut elbet

Sayesinde yok saydığım binlerce tuzak.

Soldan sağa

Sobelensem de gün ve gece

Varlığımdı bazen şafağımı attıran

Yokluğumdu en çok

Yakardığım sadece Rabbime

Yandığım İlahi Ateşin

Her zerresinde doğan

Ölmekten men ettiğim ufkum

Sarkacında gidip gelen mutun

Sönmeden yanmanın güzelliği ile

Saklı tuttuğum gaipten gelen neşe.