11- Kabak Öğretmen

çocukluğumda bu köy; böyle ıssız değildi
bahçesinde koştuğum okul,
oyun oynadığımız arkadaşlar.
gözümün önüne geldi.

Arif Ali Bıçakçı’nın diktirdiği kavaklar, budanmamış.
Bayram Akyollu öğretmenin yaptırdığı
okul duvarlarında taş üstünde taş kalmamış

bayrak direği boş, Atatürk büstü bekçi, kaidesinde, 
bir başına orta yerde
“Öğretmen evi” güvercin yuvası.
terkedilmiş, yapayalnız. 
bakımsız
akasya ağaçları.

çocukluğumda bu okul! 
böyle terkedilmiş değildi
Dörtgöz’le, Ramazan Nalbant 
öğretmenlerimizdi...

“-bu ücra köye, 
bir candırma gelirdi
arada bir belletmen, 
ya da eğitmen
çok sonraları da öğretmen

ve 
bulduduğu ilk fırsatta kaçardı köyden
maaşlı imam verildiğinde de 
netice değişmedi”

“-geldi, 
asaleti tasdiklendi,
askere gitti, 
kadrosu dolu olduğundan yerine 
başka biri verilmedi
terhisini müteakip, evlendi,
tayinini aldı çekip gitti

çook sonra
müftü
bir başka hemşehrisini gönderdi
köylü bu defa da onun terhisini bekledi
yavıklısı da “asker yolu” gözler gibi”

cenaze yıkamaya Gövcelli hocası gelirdi

“-gelirler
………. 
sevindirirler
köyün çehresini değişdirirler
umut verirler
yekdepden 
esgere ğederler

ya(hu)tda
staçları bitdi miydi,
asgerlikleri geldi miydi
evlendiler miydi
elinine goduysan
arada bul gari”

“-oysa köylü onları pek sever, 
hürmetini esirgemezdi
n(ih)ayetinde
gittiklerine pişman olurlardı her biri
mektuplar yazarlar
köyü yukarıdan aşağı esenlerlerdi
bi Hasan Öğretmen geldi kala-kaldı
bi deee….
ne Kabak Öğretmen köyü,
ne köylü Kabak Öğretmeni 
hiç unutmadı
hanımı, çocukları!”

DİPNOTLAR
Senirkent’li
Kumdanlı Kasabasından
köyde yıllardır akasya denilmektedir, sakız ağacı 
Yalvaç Hüyüklü Kasabasından
yekdepten: aniden, durduk yerde, hiç yoktan, ansızın