17
17.02.2019deniz kabuğu bağlamış
tüm pervazlarında
kollarını sarkıtmış ardından
bakarken eskimiş zamanlar
bağırıyordu sen zamanenin
mutsuzluk isyandır
dudaklarımda başka dudak olmazlığında
bir kaç söz olur fırsatçı
kendikendiliğimle
konuşuruz geceyarısı
hep aynı
senden
dalgalandı dalgalar
kıyı taşlarından çekildi
yaktığımız ateşler içinde
yalınayak kaldım
varacağım yer yok
sokaları senli
şehir yanımdan geçiyor
o sıra ya da önce ya da sonra
geceyarısı yapışıyor pervane pervane
cama
şehir ışıklarını biriktirdiğim
döşeğimde
paslı tokası demir atmış
naylon ayakkabılı
düşlerim
kollarını iki yana açmış
arasında dünya
bakıyorum sensizliğe
düzsüzüm
bir çocuk gibi sözcüklerim az
hep geceyarısı dökülür
kendimin dışındayım ama
sen şarkı söyle
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın