ABDÜLHAMİD'İN AĞZINDAN BİR NUTK-I HÜMÂYUN 

Kal'a-i âsâr-ı zulme verdim istihkâm-ı tam 
Ettim istibdad ile tarihe ibka-ı nâm 

Öyle tarsîn eyledim olsa cihan zir ü zeber
Attığım üss-i mezâlim haşre dek eyler devam

Ben o cellâdım, vatanda açtığım her yârenin 
İltihâbı bir zaman etmez kabul-i iltiyâm 

Nerde Cengiz, Engizisyon, nerde Haccac ü Yezid, 
Nerde Timur, Hülâgû, nerde ecdâd-ı izâm 

Nerdedir Şeddâd ü Nemrûd, nerdedir Ad-u Semûd 
Her cihetçe zâlimân-ı dehre ben oldum imâm 

Ben ölürsem mülk-ü millet bitmeden volkan gibi 
Ka'r-ı lâhdimden tüter eflâka dûd-i intikam! 

Ol kadar ezdim şu miskin milleti ki etmesin 
Fasl-ı dâvâ eylemek'çün rûz-i mahşerde kıyâm

Neyzen Tevfik Kolaylı Hayatı ve Hiciv Şairliği