Acınası Sessizliğim

Derin nefes alıyorum, sonrasında sessizlik
Dahası gözlerimi kapatıyorum, sonrası da sensizlik
Vücudum üşüyor, havadan değil
Ellerimi açtım, ellerinde değil
Gördüğüm rüya, gözlerinde değil
Bu açtığım kollarım, yokluğuna değil.
Güneş, yüzünden alıyor ışığını doğarken
Şimdi batması, senin yüzünden değil
Kızıl aydır gözlerime yansıyan
Yoksa gözüm kızarmış, ağladığımdan değil.
Hikayemiz yazılırdı, kalemimiz kırılmasaydı
Masalmış yazılan, suç kalemde değil
Kalkıp yürümeye başlıyorum
Terk-i diyar eylememden değil
Başka bir yol arıyorum
Sana çıkanlardan değil
Bana eşlik eden bu yağmur
Sen yalnız bıraktın diye değil
Altından geçtiğim şu sokak lambaları
Yalnızlığımı aydınlatsın diye değil
Peki ya şu banklar
Onlar da tek kişilik değil.
Başka hikayeler arıyorum
Sana yazılanlardan değil
Gözümün görmediği manzaralar
Ama sana çizilenlerden değil
Bu aradığım şey, senin kokun değil
Başka yerlerden yansıyor bu ışıklar
Saçlarından değil.
Sonra anlamaya başlıyorum
Olan biteni değil
Gözün gördüğünü sever insan
Kalbinin attığını değil.
Bir sigara yakıyorum
Sana yakılanlardan değil
Sonra yeniden anlıyorum
Sigarayla aranda bir fark yok
Öyle böyle değil
Çünkü sigara içilince tükenir
Dumanı üfleyince değil
Ama iz bırakarak gider dumanı
İzin tanımı belli değil
Kalpte mi aynı diye sorma
Hiç de farklı değil
Çünkü insan sevgi tüketir
İnsanı da sevgi
Şaşırma cümleye
Pek de aynı değil
Zira sevdikleri de iz bırakarak gider
Yalnız kalpte değil...