sonsuz maviliği bıraktığın gözlerinde bir kent kadar çoğalıyorum şimdi duvarlarımdan telaşla dökülen ten fısıltılarında yağmurlar biriktiriyorum sensiz filizlendirdiğim düşlerime
sana gelin ettiğim beyaz bir aşkın ardında parçalanmış özlemlerim kapatırken ruhumun çatlaklarını ayrılığının zamansızlığına isyan ediyor dilim
gülüşün bahardan kalan kış güneşi üşüyen anılarıma al bir sevda türküsü söylerken acının adımları yankılanıyor derinlerimde bir yerlerde