AÇLIK KARASI
16.03.2017
AÇLIK KARASI
-I-
Çocuk, çocuk değil ki, serçe yavrusu,
Ha yerde kuru yaprak, ha o…
İtilip bin yıl önce yuvasından,
İnsanlığın vicdanından kovulmuş.
Anneyse kadın değil, erik kurusu,
Mezarından uyandırılmış mumya…
Bu kaçıncı kıtlık fırtınasından,
Bu kaçıncı yavru, toprağa konmuş.
Nasıl kaldırmış yerden kucağına,
Kolları kol değil incecik çubuk.
Parmakları geçmiş kaburgasından,
Tahta göğsüne öyle yumulmuş…
Yumulmuş ama süt pınarı değil,
Ağzındaki kör kuyu, ağzındaki sahra…
Bir damla süt geçmez kursağından,
Açlığı susuzluğunda boğulmuş.
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın