Yıllar oldu görmedim nasıl özledim seni

Gelirken mevsim getir, adı ilkbahar olsun.

İyi düşün gelmeden özlemiş isen beni

Hediyen yiyecekse, tadı ilkbahar olsun.

 

Köyümde meralarda sarızambaklar vardı

Mevsimi gelince de sarıçiçek açardı

Zambağın nesli bitti etrafı otlar sardı

Geçmişi getirmek zor, yâdı ilkbahar olsun.

 

Eskiden sel gelirdi mart ve nisan ayında

Tarlaları su basar zarar varsa payında

Haber olur köyümüz radyodaki yayında

Birkaç bahar yetmez ki? Yedi ilkbahar olsun.

 

Kuyu yokmuş ırmaktan helkeyle(1) gelirdi su

Su ağacı omuzda zor olurdu doğrusu

Kar, tufan, boran dolu olur kışın deposu

Defeder kışı belki, kadı olsun ilkbahar.

 

Her mevsim farklı ama kış çok zahmetli geçer

O zemheri günlerde soğuk yoksulu seçer

Azrail’in bulduğu ecel şerbeti içer

Ölmeden bu ilkyazın ‘od’u(2) ilkbahar olsun.

 

Yaratılmış her varlık bütün insanlar için 

Niçin şükredilmez ki, sebebi neden? Niçin!

Düşün mahlûkatta görünüş biçim biçim

Çocuklar üşümesin, dadı(3) ilkbahar olsun.

 

Bundan sonra imkânsız kavuşmak nazlı yâre

Etti bitmeyen hasret ciğeri pare pare

Öksüz yetim şimdi de, sensiz kaldı biçare

B e h l ü l de son sözünde, dedi ilkbahar olsun.

 

13.10.2023

(1) Helke: Çukurova şivesinde su kovası

(1) Od: Ateş

(1) Dadı: Çocuk bakıcısı kadın