Gazel
- Âh kim dil-ber saña dil virmeyeydüm kâşki
Seng-dilmişsin seni ben sevmeyeydüm kâşki
- Künc-i gamda geçdi ‘ömrüm ney gibi efgân idüp
Sen cefâ-kâre havâdar olmayaydum kâşki
- Eşk-i çeşmüm itmedi teskîn firâkuñ âteşin
Nâr-ı hicrânuñla bâri yanmayaydum kâşki
- Bendeñe rahm it didüm ü benden âzâd ol didi
Ey dirîgâ sabr ideydüm dimeyeydüm kâşki
- Âh ü efgânum Figânî işidüp dil-ber didi
Ben şeh-i ‘âlî aña zulm itmeyeydüm kâşki (Karahan, 1966)
Günümüz Türkçesi
- Dilber âh! Keşke sana gönül vermeseydim. Taş kalpliymişsin, keşke ben seni sevmeseydim.
- Ömrüm gam köşesinde ney gibi inleyerek geçti. Keşke senin gibi eziyet eden birine âşık olmasaydım.
- Gözyaşlarım ayrılığının ateşini söndürmedi. Bari ayrılığının ateşiyle keşke yanmasaydım.
- Kölene merhamet et dedim; benden azat ol dedi. Eyvahlar olsun!
Keşke sabr etseydim de (bir şey) demeseydim.
- Figânî! Sevgili âh ve feryadımı duyup “Ben yüce padişah keşke ona zulm etmeseydim” dedi.