Ahmet Çavuş'a Ağıt

Atına atlamış aşmış gediği
Başına gelmiş de düşte gördüğü
Körpe kuzuların ağlaşır durur
Eteğine koydum yemez hediği

Tökezledi atım kalktı yekindi
Al kanlarım boz yazıya döküldü
Hayının kurşunu ok gibi süner
Yaram çok derinden belim büküldü

Ahmet'in giydiği ketenden gömlek
Mevlam nasip değil geriye gelmek
Sana diyom sana emmimin oğlu
Kaderde var imiş el için ölmek

Ot bürümüş bağımızı tırmanı
Niye döktün bu sene çıkan harmanı
Boşa mı besledin hey yiğit yarim
Altındaki atıyın yoğumuş dermanı

Söykenin yüzünde uzanmış yatmış
Kara bıyıkları al kana batmış
Çağırdım çağırdım hiç ses vermiyor
Dört tane yavruyu kime bırakmış

Hatice Ateş

Kırşehir