AİDİYET

AİDİYET

Biz dünyaya alışamayanlar; bizlerin problemi bitmez çünkü ait olmadığımız bir yerde yaşıyoruz.
Bir parçası değiliz biz bu dünyanın, dünya bizim bir parçamız.
Biz dünyaya alışamayanlar; derdimiz bitmez bizim, anlayamayız haller içinde hallerinizi.
Biz dünyaya alışamayanlar; tuhaf gelir bize normal dedikleri, bize iyi insan derler, iyi değilizdir aslında olması gereken insanız. Biz iyi değiliz siz çok kötüsünüz.
Biz dünyaya alışamayanlar; alışkanlık yapmışızdır hüsnü zannı bu yüzden sizin süper kötü düşüncelerinizi anlayamayız.
Biz dünyaya alışamayanlar; umudumuzu yitirmeyiz, bakamayız sizin karanlık pencerenizden.
Biz dünyaya alışamayanlar; gözlerimizde tuzlu su biriktiririz, siz görmeyin de suistimal etmeyin diye gözümüzün görünmeyen kısımlarına doldururuz.

Ben dünyaya alışamadım, alışamadım görmezden geldiklerinize, anlamak istemediklerinize, öfkenize, kalpsizliğinize, gerektiği yerde gösterilmeyen hırçınlığınızı, taş olsa çatlayacak şeylere nasıl normal gördüğünüze, anlayamıyorum, alışamıyorum, utanıyorum, uyuyamıyorum, ağlıyorum, inadına gülüyorum, savaşıyorum, vazgeçmiyorum, taşıyamıyorum, düşüyorum sonra tekrar kalkıyorum, kendi elimi kendim tutup ayağa kaldırıyorum, umursamıyorum.
Çünkü ben cennete aitim; burası sürgün yerim benim, tahammül ediyorum, sürgünüm bittiğinde ait olduğum yere gitmek için gün sayıyorum.

02.12.2019