Âkıbet gönlüm esîr etdin o gîsûlarla sen
Hey ne câdûsun ki âteş bağladın mûlarla sen
Gamze-i fettânını koydun ki yıkdı âlemi
Bahse dalmışken çeh-i Bâbilde câdûlarla sen
Böyle çâpük geldin ey hatt-ı siyeh ruhsârına
Var ise pervâza meşk etdin piristûlarla sen
Ben mi sâki olayım bezme dururken sevdiğim
Böyle sîmin saklar billûr bâzûlarla sen
Görmeden mecnûnların sahrâdaki cem‘iyyetin
Sevdiğim meşk-i nigâh eylerdin âhûlarla sen
Serv-i dil-cûyumdan ayrı geşt-i gülşen istemem
Var yürü istersen ey eşk-i revan cûlarla sen
Nâzdan hâmûşsun yohsa zebânın duymadan
İstesen bin dâstan söylersin ebrûlarla sen
Şûhdur tâ şöyle reftârın ki fark etmez bakan
Şöyle gitsen serv-i âzâdım akar sularla sen
Bü'l-aceb ayyâr-ı efsungersin ey kilk-i Nedîm
Çok tabi‘at ser-hoş eylersin bu dârûlarla sen