Yüreğim iki hece,

Sayıklar dururum,

Dilim firkatte,

Ayrılıklardayım.

Ağustos güneşi,
Şubat soguğu,

Zemheri'ye aşık,

İnceden doğu,

Ve güneşe tutkulu,
Karanlık batı.
Nöbetler geçiririm,
Saat 5'i hiç geçmez,
Bir siren, bir trenden,
Vagonlar ses etmez.
Akıl almaz,
Fukara'nın ekmeğidir umut,
Ne acıdır yaşamadan bilinmez,
İçli, dışlı yokluk...
Battık, iyice en dibe,
Sonra bir adım yükseldik,
Sandık ki, çıkmaya başladık,
Bataklıklarda yaşardık da, bilmezdik.
Ölüm, ne zaman gelir başa?
Sevdiklerinin içinde bitince mi?
En sevdiğin gidince mi?
Yoksa sevdiklerin hiçleşince mi?
Yada vucüt incelince mi?
Yoksa Çiçekler solunca mı?
Yahut benim gözlerim dolunca mı?
Bilmem,
Bildiğim tek şey var,
Oda Allah isteyince.