Aklımın Ait Olduğu Dünya
21.08.2019
Aklımın ait olduğu dünya
Benim dünyam değil
Gözümün gördüğü rüya,
Bana gerçek değil.
Ömrümce çektiğim çile,
Dile gelir gibi değil.
Beni yormayan gönül,
Bana lazım değil.
Yaşadığım hiç bir anım,
Gönlümde eski değil.
Yanmışım yandıkça,
Artık bir daha soğur değil.
İçimde bazen fırtınalı,
Bazen de sakin bir deniz.
Nasıl da oynaşıyor kıyılarıyla,
Ah bir bilseniz.
Ben geçmem canımdan,
İçinde canan var iken.
Ne kıymeti var canın,
Canan içinde yok iken.
Tenim yüzüm olmuş,
Hep buruşuk buruşuk.
Gönlüm olmasa da,
Aklım hep uyuşuk.
Olmasın çaremin haberi,
Dermansız derdimden.
Dert katar çarem bana,
Yine en çetrefillisinden.
Karışıktır biraz cümlelerim,
Belki biraz da ukala.
Çok dil dökmekten,
Kalbim dönmüş kalbura.
Yorulmak için çıkmıştım,
Ben bu aşk yoluna.
Yığıldım kaldım işte,
Varamadan sonuna.
Söyleyecekken son sözümü,
Varmadı dilim içimde tuttum.
Ben bu hayatta en çok da,
Konuşmak için sustum.
Cemil Baştürk
Yorum Yapmak için Kayıt Olun veya Giriş Yapın