Kandilli'de, eski bahçelerde, 
Akşam kapanınca perde perde, 
Bir hatıra zevki var kederde. 

Artık ne gelen, ne beklenen var; 
Tenhâ yolun ortasında rüzgâr 
Teşrin yapraklarıyle oynar. 

Gittikçe derinleşir saatler, 
Rikkatle, yavaş yavaş ve yer yer 
Sessizlik dâima ilerler. 

Ürperme verir hayâle sık sık, 
Hep bir kapıdan giren karanlık, 
Çok belli ayak sesinden artık. 

Gözlerden uzaklaşınca dünyâ 
Bin bir geceden birinde gûyâ 
Başlar rü'yâ içinde rü'yâ.