Ala gözlü Sultan Baba
Ululardan ulusun sen
Yedi iklim dört köşeye
Arşa kürse dolusun sen
       
Yüzin gören yoksul baylur
Kâfirler îmâna gelür
Seni sevmeyen ne olur
Şâh-ı kerem Ali'sin sen
 
Şâhısın eksüklü kulun
İçenler ayılmaz dolun
İnceden incedür yolun
Tamâm gerçek velîsin sen
 
Doğru sözün yol kılıcı
Çaldığın iki bölüci
Düşmüşler elin alıcı
Hakkın kudret elisin sen
 
Dehânından kevser akar
Nazarun Hakk yola bakar
Kokun cümle âlem kokar
Muhammedün gülüsün sen
 
Parlayup âteşün yanar
Cümle 'âlem şulene çunar
Susayanlar senden kanar
Âb-u hayât gölüsün sen
 
Muhyiddîn Abdal neylersin
Dipsiz denizler boylarsın
Ne bilir ne söylersin
Aklınmı var delisin sen
 
Bayram Durbilmez, 1998, “Muhyiddin Abdal Divânı (İnceleme-tenkitli metin) “Doktora Tezi”