Alabaş

Göl  kenarındayım, her taraf  temiz,
Doğaya sevgiyle bırakmalı iz,
Onlarla  güvende bizim bahçemiz,
Mutluluk içinde yaşar Alabaş.

 

Mahrumiyet yeri, çok günleri aç,
Görünce sevinir  sevgiye muhtaç,
Başını okşayıp güzelliği  saç,
Görevin zorludur başar Alabaş.

 

Sahibine sadık  keskindir gözü,
Koku ile seste  kuvvetli sezi,
Gecede gündüzde korurlar bizi,
Sakın  sanma, yorgun düşer Alabaş.

 

Onlara mukaddes  görev alanı,
Et, ekmek ne varsa, yerler olanı,
Başka gün yemeye saklar kalanı,
Yarında toprağı eşer Alabaş.

 

Alabaşı görüp seslenmem yeter,
Seller gibi akar yanımda biter,
Sedakatta aşkın dumanı tüter,
İkramı yemeye koşar Alabaş.

 

Her akşam durağa benimle gelir,
Gelmeyin desemde görevi bilir,
Otobüs gelince orada kalır,
Vefanın aşkıyla pişer Alabaş.