Bu Eser 13.06.2013 Tarihinde Günün Şiiri Seçilmiştir
Kader denen gemide benim gibi tayfalar;
Ordan oraya düşer hedefsiz bir ok gibi.
Kırk baharın ardından bu alaca sayfalar;
Her yaprakta çoğalır… Biteceği yok gibi!
Üstüme bardak bardak yalnızlık dökülürken;
Hep sığınak aradım duaların koynunda.
Aklımın dikişleri her akşam sökülürken;
Derin yara izleri gördüm sabrın boynunda!
Benliğimi emerken kısır kalabalıklar;
Perçemini aradım gamzeli bakışların.
Bıçakları kör eden perdesiz kabalıklar;
Arkasına gizlendi fâhişe alkışların!..
Gün geldi omuzuna yaslandım Baba Ren’in;
Kızılırmak, Sakarya el ederken uzaktan...
Dedi ki "yok mu senin benden başka yârenin?
Yok mu seni çıkaran düştüğün her tuzaktan?”
Gurbetin doruğunda derdime ne em olur?
Vuslata ağ örülür yarasa gölgesinden...
Her yola çıkışımda sanki bir deprem olur
Bahtımın toprakları çalınan ülkesinden!