ALLAH BİLDİKTEN SONRA İÇİMİ

Önce söylendim içimdeki iklime

Hiç olmadığım kadar kederlendiğim alı al moru mor

Şiirler.

Efkârın rüzgârıydı içimi taşıran

Meddücezri ömrün

Karalar bağlamış gecenin

Hâkimiydim

Sere serpe sayfaya ektiğim düş tohumları…

 

 

 

Bir g/izi sonlandırdığım meltemin müşfik sesi

Ne hikmetse aşkı hayata uyarladığım

Bazense yakamozların susmak bilmeyen çağrısı

Kelimelerden ağıtlar

Ağıtlardan lahit

İzbelerde saklı varlıktan çok öte.

 

 

 

Hangi renksin kördüğüm olduğuma biat aşkın kayrasında serildiğim her vakit ve tükenen sözcüklerim…

 

 

 

Albenisi yok artık ömrün alı al moru mor göğün

Bir faslı içimde hâsıl olan

Ömür törpüsü bu sevdanın da ateşi

Bir kibrit çaktım mı

İnfilak edecek yüreğim

Minvalinde bu aşkın

Sefasını süremediğim ömrün

Her hecesinde sensin saklı olan

Senden bana yansıyan

Bir lahit adeta yalnızlığımın kubbesi

Vakitli vakitsiz

Düştüğüm bu aşk

Olmaz mı külfetsiz?

 

Hazanın miracısın

Hayallerimin de mizacı sersem sepelek bir düş

İçimi kıyansa ne açlık ne susuzluk

Suskunluğumla büyütüyorum ben bu çaresizlik

Dolu aşkı.

 

Şadırvanlarda saklı yüreğim

Gümbürdeyen göğün boşa çektiğim

Küreği olsa olsa endamlı

Bir düşüm ben

İpeksi teninde şiirin

Hadisler ve surelerle dolu gönlün

Her zerresini sensin işgal eden

Bunca acının izdihamı

Varsın olsun recim edilsin her hücrem.

 

Kutsal bir savaş benimki

Beni benden eden

Uyruğu mu hüznün tabu addedilen

Kırdığım putlar

Üst üste kırdığım potlar

Ölümsüz şafağın eseri

Minnet etmediğim şu cihanda

Saklı bir fani

Aciz olmanın da meali

Yalnız adımladığım yollar

Yaşım ne ki yasımın yanında?

 

Yasımla kurguladığım şu şiirin dilinde

Tükenen bir kelimeden öte

Yüreğe pelesenk olan o tek hece

Harcı âlemse bunca insan yaşattıkları hicran

Asla hercai değil duygularım

Bir boyut ki serildiğim

Zamanı mekânı yok saydığım

Azat edebilseydim keşke içimdeki

Bu kekremsi çaresizliği.

 

Bir ukde ise içre dönük

Bir hutbe elbet masum yüzümle Allah’ıma yakın

Yâd ettiğim değil artık mazi

Yarenim kalem ve her hece

Harcanmış olsa boş yere ne ki ömür?

Hizaya gelecek elbet her insan

İsyanı ile saf tutan

Mazluma zulüm

Aşka hüküm

Verenler

Şeceresi şiirin

Yorgun bir hecenin hicreti

Aşikâr olan bu aşkın sessiz meali

İhmal edilesi bir varlık olsam ne ki?

Allah bildikten sonra içimi…