ALP ER TUNGA DESTANI-2
Barman çıktı, er diledi Tacik’ten,
“Dövüşelim, kimse çıksın, açıktan.”
Tacik’ten de Kubat çıktı ortaya,
Aldırmadan ikisi de vartaya,
Kıyasıya tam bir gün vuruştular,
At sırtında kan tere karıştılar.
Barman vurdu kargısını bir ara,
Kubat sendeleyip devrildi yere.
Barman hemen onu orda öldürdü,
Alp Er Tunga’nın yüzün güldürdü.
Bundan sonra iki ordu vuruştu,
Harp sahası al kanlara karıştı.
Ok vınlamasından kargı sesinden,
Mecruh yiğitlerin inlemesinden,
Toprak, ağaç, kurt kuş bizar oldular,
Gökte ayın, güneşin, rengi soldular
Bu savaşı Alp-Er Tunga kazandı,
İran Şahı Dehistan’a uzandı,
Tunga vardı, Dehistanı kuşattı.
Orda Padişahı buldurup tuttu.
Bunu duyan Kabil Padişahı Zal,
Koştu Taciklere yardıma derhal,
Ani bir hücumla saldırıverdi,
Turan ordusuna çok zarar verdi.
Alp Er Tunga öfkelendi, kinlendi,
Ordusuyla birkaç zaman dinlendi,
Zapt ettiği padişahı öldürdü,
Bundan sonra İran içre saldırdı.
Esir askerleri öldürmek diledi,
Kardeşi Alp Arız razı gelmedi.
Esirleri götürmeyi önerdi.
Tunga öyle yap diye emir verdi.
Bir ihmal sonunda esirler kaçtı,
Arız’ın başına çok bela açtı.
Alp Er Tunga bu olaya çok kızdı,
Alp Arız’a ölüm fermanı yazdı,
İbrahim Sağır
Seferi (Nurcan Bedir Ören)
8 yıl önce
İbrahim Sağır
8 yıl önce