ANADOLU'NUN AŞIĞI VEYSEL...

 

 
  Aşık Veysel gibi
  Anadolu’nun Aşığı Veysel…
  Dünyaya gözlerinin görmeyişiyle değil, yüreğinin renkleriyle tanıtmış kendini. Bir aşık geçmiş Anadolu’dan. Anadolu’ya ses getirmiş dizeleriyle. Görmeyişi sazına olan sadakatiyle birleşmiş, duygularını hislerini yaşamışlıklarını içtenliğiyle işlemiş sözlerine. Bizlere bugünlere kadar gelmiş, okumaktan zevk aldığımız dizeleri Aşık Veysel’in.
  Gözlerinin görmemesi onun ışığını hiç kapatmamış. Fakirliği, hastalığı, yoksunluğu hep cebinde taşımış. Umudunu yitirmemiş. Acılarını hep yüreğinde yaşamış.  Sazıyla sözüyle aşıkların aşığı olmuş. Dizelerini söylerken bile yüreğiyle seslenmiş bizlere Aşık Veysel.  Doğruluktan dürüstlükten aşktan bir başka bahsetmiş.  Bir başka işlemiş kelimeleri dizelerine.
  Yüreğindeki aşk o kadar büyük ki taşmış,  coşmuş bugünlere kadar ulaşmış. Dürüstlüğü, doğruluğu, hakikati dillerden dillere anlatılmış. Yüreğinin ışığı hep fazlasıyla ışık saçmış bizlere.
  Bir Mustafa Kemal’e ulaşamaması üzmüş Aşık Veysel’i, birde cepheye gidememesi vatanı için. Üzüntüsünü dile getirmiş bizlere nasihatler etmiş. Coşturmuş sazını sözünü birlik beraberliğimiz için.
  Anadolu’dan bir Aşık Veysel geçmiş yüreğinin ışığıyla.
  Onun gibi bakan kim var etrafımızda. Bize doğruları aşkla anlatan kim var acaba…
  Onun gibi bakmak lazım dünyaya, yüreğimizle bakmak gerek. Aşık Veysel gibi bakmak gerek..
 
  GÜN İKİNDİ, AKŞAM OLUR,
  GÖR Kİ BAŞA NELER GELİR…
  VEYSEL GİDER ADI KALIR.
  DOSTLAR BENİ HATIRLASIN.
                                 AŞIK VEYSEL ŞATIROĞLU
 
  SAYGIYLA ANIYORUZ SENİ…