Annen Gidince

   Bana rüzgârları sevdiren, çicekleri dost edindiren, kuş seslerine aşina eden kadın gidince, dünyam yıkıldı sandım. Oysa ki bu, yepyeni bir doğuşmuş.

   Anneler gidince yeniden doğar evlatları. Çünkü anneden öncesi ve sonrası diye bir geçiş süreci olur. Annen gidince daha olgun olursun ama aslında içinde bir çocuk vardır sevilmek şımartılmak isteyen. Belli etmezsin tabii çünkü sen artık eksik kalmışsındır ve daha güçlü görünmen gerekir. Çicekleri eskiden sulamayı bile annen yaparken sen o çiçeklerle konuşmaya başlarsın artık. Eskilerden, annenin onları nasıl sevdiğinden... Kardeşin okula giderken rahatsındır bişey olur mu endişen yoktur fakat annen gidince acaba başına bir iş gelir mi diye kara kara düşünürsün. Sen okuldan yada işten dönünce evdeki o mis gibi yemek kokularıyla annenin karşılamasını beklerken annen gidince sen yaparsın yemekleri kardeşlerin o duygudan mahrum kalmasın diye düşüne düşüne.

   Aynaya baktığında kendini hep aynıymışsın gibi görürken annen gidince sanki günden güne daha da büyüdüğünü hissedersin. Yağmurlu günlerde şimşekmiş, yıldırımmış korkarken, annen gidince korksanda belli etmemeye çalışırsın. Annen gidince her gün biraz daha biraz daha yaş alırsın.