Özel Dil
Fransızca : lanque speciale,
İNGİLİZCE: vocationel slang
Almanca : sondersprache
Osmanlıca:
Arapça :
Kelime türü: İsim –- Dilbilimde bir terim
FARKLI EŞANLAMLI TERİMLERİ: bir çeşit argo, argot, jargon, ( bkz argo- jargon )
TANIMLAR
“bireyüstü dil dizgesinin, bir dil birliğinin üyelerinden bir grup tarafından karakteristik kullanılışı. “bir grubun bütün dil varlığı, bir grubun dili””
Bir toplumda, bireyin içinde bulunduğu sınıfa, yaşa, özellikle mesleğe göre belirlenen dil (D. Aksan, Her Yönüyle Dil, s. 8 )
“Aynı meslekten olanların veya aynı iş alanında çalışanların kendi aralarında konuştukları dil.”
Ticaret, sanat, çeşitli meslek grupları ve külhanbeyi, esrarkeşler vb. gibi çeşitli toplum alt gruplarının kendi aralarında kullanıp geliştirdikleri dil
Bir toplum, köylü, orta sınıf, okumuş yüksek katman, seviyesiz sınıf, ticari sınıf, meslek sınıfları gibi alt ve üst gruplara ayrılır. Bu sınıflar kendi iş, meslek ve yaşam özellikleri oluştururlarken kendi gruplarının bildiği ve anladığı özel bir dil , argo veya jargonlar oluşturur. Bu özel dillerde sadece kendilerinin anladıkları veya kendilerinin anlamlarını bildikleri kelimler, deyimler, kelime grupları ve eylemler oluşur.
Örneğin, külhanbeylerinin kullandıkları özel dilde, marizlemek, manita, façasını bozmak gibi sözler bulunur. Yine hekimlerin dilinde hastalık safhaları, tedavi biçimleri, hastalık durumları, operasyon ameliyat, tedavi süreçleri ile ilgili başka meslek veya gruplarda olan kişilerin anlamlarını bilmediği çok sayıda kelime vardır. Kronik, akut, gripal, viral vb
Gemiciler arasında, siya, baştankara, dümen kırmak, sancak, alabora, barikat atmak, demir atmak vb.
Hekim dili, siyaset dili, külhanbey dili, denizci dili, Erkiletli çerçilerin dili, balıkçı dili, kalaycı dili