İsmail Kılıç'ın Ağıdı

Aşireti düşmüş yola
Yağmurda ıslanı ıslanı
Ağayı isterler senden
Güllü sen n'ettin aslanı

Elli adamınan otursa
Verir lokanta harçlığın
Şöyle vezirden ayrılan
Yavrum alamaz dışlığın

Felek bize etti kastı
Odasında kaplan postu
Ağa göçün ayrı çekmiş
Hep duysun yaranı dostu

Kalkar odasın' gezerim
Görmezsem umut üzerim
Alnıma kara bağlarım
Hacı evlenirken çözerim

Kadan alayım yelek
Ablak yüz de hançer bilek
Sen olmazsan yalınızım
Gayri viran kalır salak

Enni döşte gözler söbe
Ateş düştü yandı oba
N'ettin benim yalınızı
Senden istiyorum ebe

Evin' tutturmuş keliğe
Benzer Hazreti Ali'ye
Halbur'a hayma tutturur
Davet verirdi valiye

Bin adama günlük verir
Salakta atın' gezdirerek
Aşara davet verir
Çifte kısır yüzdürerek

Kimse bu yavruma uymaz
Hasmının lafın' duymaz
Acar tabut çaktırırım
Ağa her tabuta sığmaz

Azrail etmiş baskın
Hava azgın yeli keskin
Yüreğime dert oluyor
Dayılara gitti küskün

Eli cömert dili tatlı
Yedilere kavuşturur
Kimse olamaz yavrum gibi
Kanlıları barıştırır

Patoz motor ağlaşıyor
Ağamızı bul diyorlar
Ali Mehmet kaldırmıyor
Öfkemizi al diyorlar

Kurban olayım adına
Kardaş doymadım tadına
Yalınızım biriciğim
Neden kaldım ardında