ASIRLARA UZANDIM

Mazinin gölgesinden
Asırlara uzandım
Canlanmıştı gerçekler
Kavruk kavruk gönlümle
Sohbetinde erenler
Susayan o beldeye
İlham sergilediler
Yaradan isteğini
Bencil nefsime medet
Merhem edip sürdüler
Soframızda nimetler
Cennet bahçelerinden
Huriler nur katarak
Ruha şerbet sundular
Orda mutluluk vardı
Vahşet mezarda ölü
Her yer lütfunda Rabbin
Helak oldu korkudan
Kırıldı kol kanadı
Kaçıp kaçıp kahrolur
Görünürde kurban yok
Kana suskun celladın
Kör gözüne çıbandı
İmanın kılıcı ki
Şeytan mı dayanırdı?
O hakkı tüten dile
Fayda vermezken hile
Barındırmadı çöller
Kızgın sıcaklığında
Melunu bilirdi o
Savurdu fırtınayla
Bunca asırlar sonra
Nefsimiz şeytanlaştı
Güle oynaya geçti
Ektiğinden emindi
Yenilginin gidişi
Ona zafer vermişti.