AŞKA DÜŞTÜ

Söz gerekmez bakıverin misale,
Divaneden beter hallere düştü.
Hasretlik gönülde yollar visale,
Yürürken tanınmaz hallere düştü.

Irak demez gezip sorar aşkını,
Çöllerde serap da leyla şaşkını.
Ruhunda çağlayan nehir taşkını
Can evinde sönen bir ateş düştü.

Aşkın ateşiyle hanuman yanar,
Mestanesi olan bağırlar kanar.
Ekmeği zehreden tuzlara banar
Yuva diye samanlıktan yer düştü.

Çöllerde gezinir kumlara yatar.
Gönül tarumar sa meccanen satar.
Gurbet kervanına sürüler katar.
Aşk denilen derin deryaya düştü.

Yağmur bile yağmaz oldu dağına,
Haramiler dadanır kır otağına.
Yar bulupta alamadı sağına,
Solda atan kalbe hafakan düştü.

Bu zamanda böyle aşık olur mu?
Acep maşukunu bir gün bulur mu?
Bu aşığa Bağdat hiç sorulurmu?
Söz ustası oldu divana düştü.

Mehmet Demirel 30.07.2018