Koşma
‘Aşkın binâsını gönlümde ezel
Seng-i kudret ile temellediler
Devrişim tutdılar Mecnûna bedel
‘Âlem beni dîvâne bellediler
Yetişdir bâdeyi gam vakti sâkî
Derûnumda hicrân âteşi bâkî
Sînemde tûtiler sâz-ı firâkı
Başdan başa nasıl hoş tellediler
Sa‘y eyledi nice bu dehre gelen
Tîşe-i gayretle çün menzil alan
Varlığın dağını ben idim delen
Sâ’ir âşıkları hep ellediler
Türâbî fikr eyle Hak dîvânını
Nâ-sezâdan sakın sen zebânını
Dünyâdan ahrete cân kervânını
Düzdüler koşdular mahmillediler (Cönk. GAPK Yz. Nu. 13916: 57a; Bakı 1942: 82; Nasrattınoğlu 1971: 65; Gönçer 1991: 165)
Bu Şiir Aşık TÜRÂBÎ, İbrahim(d.1202 /1785 -ö.1292/1875)’e aittir. YRD. DOÇ. DR. MEHMET SARI, https://www.turkedebiyatiisimlersozlugu.com/index.php?sayfa=detay&detay=6846