Solmayacak sızımız sinmiş güne ahımız

 

Kanıyor söz kendine bilmeden kem sözü ne
Yanıyor öz ahdine gelmeden kem sözüne

 

Mani olmak istemem varlığımla yar sana
Yani dolmak istemem horluğumla bir ana

 

Derdimiz aynı ama dermanı nerde hani
Bulunamıyor eyvah fermanı derde kani

 

Biçareyim nihayet aklım ermez mi hâle
Hak eylesin inayet haklım görmez mi hâle

 

.............................................................................................................................................................

Bazı sitelerde şiirin hikayesi bölümü var. Ben de şair şiirini neden tahlil etmesin dedim, site yönetiminin ve okuyanların hoşgörüsüne sığınarak.

.............................................................................................................................................................

 İnsanoğlu yaşarken nerede olduğunu,oraya nasıl geldiğini,ne yaptığını, yaptıklarından dolayı mükafata mı layık cezaya mı düçar olacağını düşünmeden gün geçirmemelidir. Geçirmemelidir ki yüzü gülsün.Yüzümüzün gülmesi, günümüzü gün etmek demek değil ama.Hayata tebessüm ederek bakmak, hayrın da şerrin de Allahtan geldiğine inanarak kendini harap etmemektir. Alim insan, tek alimin Allah olduğunu bilir ve onun ilminin yanında ne kadar çok şey öğrenirse öğrensin hiçbir şey bilmediğini de bilir. Bildiğimiz şeyler çoğaldıkça hatalarımızdan dolayı mahcubiyetimiz artar.Tövbe ederek Rahmana sığınırız. Tövbemiz de yaşadığımız her gün hatırımızda yaşarsa; bitmeyen derdin içinden sonsuz dermanlara kavuşabiliriz.

Sözler, bizim düşüncelerimizin aynasıdır. Düşünmeden konuşmak mahvımıza sebep olacağı gibi düşünerek söylediklerimiz bile nice kusurlar barındırır. Gaflete düştüğümüz an kendi kötü sözümüzü iyi sanırız. Ama niyetimizi halis tutar,bozmazsak her zaman kurtuluş vardır. Unutmayalım ki ameller niyetlere göre değerlendiriliyor.

Ey bana değer veren, sevgil,yar...Sana kötü taraflarımla,değersiz hallerimle mani olmak istemem, tek bir anını meşgül etmek istemem. Beni hor görme ama gözünde de büyütme.Biz yoklukta var olup sonsuzluğa talip olalım, geçen, biten dünyaya değil.

 Hepimiz aynı dertle yanıyoruz; hayatımızı sıkıntılara rağmen, onların içindeki dermanları bulup çıkararak huzura ermek istiyoruz.Peki bunu nasıl başaracağız.Eğer bu dünyanın kanunlarına gereğinden fazla boyun eğersek, kendi emrimizle dertteki dermanı bulamadan sadece yok olur gideriz.

Ben de bir kulum, ben de kendi başıma hiçbir şey ifade etmem. Öyleyse ümidim odur ki Allah yardım etsin de kötü yanlarım iyi olsun, haklı taraflarım bir ay gibi karanlığımı aydınlatsın.