ASLA UNUTMA

Gizle düşlerini ya da düşle sadece düşle g/izlerini

Renginde saklı hangi mevsimse

Baharın da coşkusu hâsıl olan

Asılı kaldığın direklerin

Hele ki içre dönük dikenlerin

 

Beyitlerin efkârında salındığın kadarsın

Sözcükleri üflediğin kadar ruhundan sarkan

O hecelerle örülüdür

Hasretinle peşine düştüğün

Mubah bir esinti işte

Sevgi denen en derinde saklı hazinenin

Her zerresinde huzur duyan afili bir yürek

Mevsimin teninde

Dokunaklı bir şarkının da

Tuttuğun nöbeti aralıksız

Sürüklerken de acının hikmetini

 

Fısıltılar derlediğin

Yoksa en yüksek ses mi çığlık bellediğin

Efkârın müşfik varlığı

Acınla eşlik ettiğin kadar rahmetine evrenin

Mübalağa etmeden sevmenin

Eşiğinde göğsünde saklı bir beşik gibi

 

Şimdi topla öteni berini

En azından yığ dibine o ağacın

Hani gölgesine sığındığın

Hani dokunduğun ulu çınara

Aşkın aksi ile dolan içindeki mabedin çatısında

Doğan ay gibi

Eşleştiğin her yeni günde

Sivrilen bir diken gibi

Saplansın da acılar kökündeki neme.

 

İhtiva eden neyse aralıksız kaçtığın

Göğe müptela kuşun kanatları gibi

Uçuştuğun her zerrenle

Aşina olduğun bir özlemse

Dünün meali belki de hecelediğin adında

Aşka layık bir beste mi yoksa

Ç/ağladığın kadar vakıf olduğun

 

Varsın ya da yok

Kor olduğun kadar kör noktası bilinmezin

Sadece tevafuktur hani anda saklı olduğun

Eksik etme yeter ki umudunu

Daralan ufkunda geniş tut yüreğini

Sevgiden ibaretsin asla unutma